Birkaç ay önce, bir Cumartesi sabahı insan dostlarımız çok telaşlı ve heyecanlıydı. Barınağımıza eski bir traktör gelip park etti. Sina, Christine ve Grace hemen ne olduğunu anlamak için traktörün yanına gittiler. Bizimkilerin yakınlardaki bir köyden tanıdığı traktör sürücüsü yolda bir anne köpek ve birkaç yavru bulduğunu söylemiş. Anne köpek hemen atlamış aşağıya, adam da Grace’e bir yavru uzatmış; sonra bir tane daha, bir tane daha, bir tane daha. Tam yedi tane minicik yavru, inanabilir misiniz?

Tabi önce herkes şoka girmiş; ama bir yandan da zavallı yavrular ve anne aç, susuz ve bakımsız kalmayacaklar diye de sevinmişler. Sina “Barınakta hiç boş yerimiz yok! Nerede bakacağız biz bu yavrulara?” deyince herkes derin derin düşünmeye koyulmuş; karantina dolu, özel odalar dolu. O günden sonra Sina ne zaman barınağa gelse gözleri kapanıyor ve sürekli esniyordu. Yavrular her gün sabahın dördünde onu uyandırıyorlarmış; mama ve temizlik için. Sabahın dördü ne demekse? Christine, aklı başında tüm insanların derin uykuda olduğu zamandır diye açıkladı.

– Ben pek anlamam; ama belli ki bu yavrulara bakmak kolay bir iş değil. –

Her zorluğa rağmen yavrular hızla büyüyor ve Sina artık onları normal yavru mamasıyla beslemeye başladı. Bizim Sina çok iyi bir annedir ama çok da disiplinlidir. Minicik yavrulara yemek yerken tek sıra olmayı ve mama kapları önlerine gelene kadar beklemeyi öğretmiş. Minicik yavrulara yemek yerken tek sıra olmayı ve mama kapları önlerine gelene kadar beklemeyi öğretmiş. Üstelik mamaları bitince kaplarını taşımayı bile başarıyorlar Şimdilerde banyodan dışarı çıkmak için merdivenlerden inip çıkmayı öğreniyorlar. En küçük yavruya diğerlerinin nasıl yardımcı olduğunu görmek isterseniz videolara bir göz atın derim. Çok komikler!

Harika değil mi? Harika değil mi? Minikleri böyle keyifli ve mutlu görmek biz yaşlı köpeklerin de yüreklerini ısıtıyor.

Akkus