Merhaba dostlarım, ben ve arkadaşlarım Hollanda diye bir yerden bizi görmeye gelen Volkan isimli yeni bir dostla şahane vakit geçiriyoruz. Aslında Hollanda’yı daha önceden biliyordum çünkü yuvalanan arkadaşlarımın bir çoğu oraya gidiyorlar. Volkan, Hollanda’nın çok güzel bir yer olduğunu ve orayı çok sevdiğini söyledi. Ben Hollanda’ya gidebileceğimi pek sanmıyorum; yaşlandım çok… ve barınağımda, arkadaşlarımla olmaktan mutluyum.

Volkan bana hoş ama hüzünlü bir hikâye anlattı. Daha önce Türkiye’de sokaklarda yaşayan bir köpeği sahiplenip Hollanda’ya götürmüş. İsmini Dünya koymuş. Dünya bir gün aniden kalbi durana kadar onunla yaşamış ve Volkan’ı çok mutlu etmiş yıllarca. Dünya’nın ölümü Volkan’ı çok sarsmış, onu çok özlemiş. Bir gece Dünya, Volkan’ın rüyasına girmiş; ondan yardım istemiş. Volkan o sabah Türkiye’deki Dünya gibi köpeklere yardım etme kararıyla açmış gözlerini.

Volkan bizim barınağımızı internet diye bir yerde görüp bize, buraya gelip bana ve arkadaşlarıma yardım etmek istediğini söylediği email diye birşey yollamış. Elbette buradaki insan dostlarımın hepsi hemen memnuniyetle teklifini kabul etmişler. Ve işte şimdi Volkan bizimle beraber.

Volkan buradaki tüm zamanını bizimle geçiriyor. Barınağın temizliğine, beslenmemize yardım ediyor ve bizi yürüyüşlere çıkarıyor. Geçen gün iki yavrusu ile beraber kaybolan bir anne köpeğin bulunmalarına bile yardım etti. Hatta bir akşam Sina ve Grace’e yardım etmek için yolcu köpek arkadaşlarımla havaalanına bile gitti. Volkan çok iyi bir dost oldu bize ama maalesef iş diye birşey varmış, Hollanda’ya geri dönmesi gerekiyormuş. Neyse ki baharda tekrar geleceğine söz verdi.

Ne harika bir insan!

Akkus

Bu, dostlarım, hepimizin alışık olduğu ve yaşadığı bir hikâye; her gün, her an. İnsan dostların ne kadar kötü olabileceğini, ama yine insan dostlardan gördüğümüz yardım ve iyiliklerle onlara tekrar tekrar nasıl güvendiğimizi anlatan bir hikâye.

Hikâyemizin kahramanı Dostum. Dostum, adeta çöp gibi sokağa atılmıştı. Durumu berbattı ve her yanı pire ve kene denilen ve biz köpekler için çok tehlikeli olan şeylerle doluydu.

Dostum belli ki küflü ekmekten başka bir şey yememişti hayatı boyunca. Ben ve arkadaşlarım küflü ekmek nedir bilmeyiz ama duyduk ki kötü insanlar köpeklerini böyle beslerlermiş. İnanılır gibi değil!

Herneyse… Sina, Dostum’u sevgili veterinerimiz Aynur’a götürdü. Aynur midemiz ağrıdığında, öksürüp tıksırdığımızda bizi iyileştirir. . Aynur, Dostum’un halini gördüğünde şaşırıp kalmış ve ilk iş onu bir güzel tıraş etmiş; o korkunç pire ve kenelerden kurtulması için Vücudundaki bir çok yara bereyi de tedavi etmiş. Dostum’un tipi birazcık değişti tabi; ama en azından artık yemek yiyor ve su içiyor. Aynur, onda anemi diye bir şey olduğunu da söylemişti; iyileşene kadar serum alması gerekti.

Dostum şimdi çok daha iyi. Daha da güzeli iyi kalpli insanlardan birisi onun bu halini görüp onu sahiplenmeye ve evine almaya karar verdi. Yeni yuvasında yeni köpek arkadaşlarıyla çok mutlu olacak eminim.

Kötü başlayan bu hikâye sizce de çok güzel bitmedi mi?

Akkus