Evet, sevgili insanlarım geçen haftadan bu yana çok heyecanlı günler yaşadık; ama hepimiz yuvamıza sapasağlam döndük. Dostlarım ve ben bu yangın denilen korkunç şeyden dolayı çok yorgunuz ve hâlâ biraz endişeliyiz. Sanırım bu yüzden çoğunlukla kuytulara çekiliyor, dinleniyor ve uyuyoruz.
Tabi insanlarım Sina ve Grace bizi rahat bırakırlarsa. Durmadan sayım diye bir şey yapıyorlar. Tekrar tekrar bizi sayıyorlar sonra karşımıza geçip “Bu köpek yanlış ünitede!” deyip yerlerimizi değiştiriyorlar. Bin kere sayıldıktan sonra nihayet huzura kavuştuk; Sina ve Grace de sevinçten zıplayıp hopladıklarına göre artık bizi rahat bırakırlar.
Yangın tahliyesi esnasında ve stadyum diye bir yerde kaldığımız süre boyunca hiçbirimiz kaybolmamışız! İnanabiliyor musunuz? Hatta biz stadyumdayken üç yeni köpek ve iki eşek dost daha katılmış bize. Harika, değil mi? Köpek ve eşekler yangından korkup kaçmış ya da insanları tarafından terk edilmiş olabilirler; ama artık güvendeler, biz onlara çok iyi bakarız.
Bu dostumuza doğru dürüst bir ad bulana kadar Huhu adını verdik. Çok tatlı bir arkadaş, şimdiden sevdik onu.
Ya bu minik şeye ne demeli? O da şu an için diğer minik dostlarla balkonda yaşıyor.
Bu yeni dost kovboy gibi dolaşıyor her yerde; burnunun dikine gitmeyi seven pek mağrur bir arkadaş.
Yeni eşek dostlarımız; anne ve kızı. Ne tatlılar, değil mi?
Leave A Comment